وقتی حقوق دان ها سرهنگ می شوند

سلام دوستان

روز به خیر

امروز در خبرها آمد که نمایندگان فراکسیون امید و مستقلان ( بخوانید وکیل الدوله ها ) طرحی را با دو فوریت پیشنهاد داده اند که به وسیله ی آن امکان برخورد با خودسرها ( منتقدانی که در سخنرانی های رسمی سوال می کنند ) به صورت سخت و بدون ضابطه قضایی به وجود آید

من هم اگر حرفی برای گفتن نداشتم، در زمان گفتن جفنگیاتم نه تنها هر کس که سوال می کرد به فحش می کشیدم، دستور می دادم ببرند و ترتیبش را هم بدهند ، این توصیف چاله میدانی همین اقدامی است که در حال وقوع است،

اگر در برابر این نمایندگان که اکثرا از طیف فتنه گران هستند، برخورد جدی و قاطع نشود، فردا اگر به دزدی و فساد دولت و مجلس اعتراض شود، شما را محاکمه می کنند و حداقل دو سالی باید آب خنک بخوری،

نمایندگان جاهل نمی دانند با این وضعیت معیشت و این وضعیت پاسخ گویی اگر بخواهند این گونه جلوی اعتراض زبانی را بگیرند، باید آماده شوند تا مثل حسنعلی منصور با تیر مستقیم مورد اعتراض قرار بگیرند،

بابت وجود چنین نمایندگانی در کشورم متاسفم

یا علی

اقتصاد مقاومتی، مفهومی که هنوز پرداختن به آن زود است

سلام دوستان

امروز بعد از مدتها فرصت شد تا مجددا در مورد اقتصاد مقاومتی فرصتی را اختصاص داده و یادداشتی بنویسم

انچه که در این مدت من را بسیار به خود مشغول کرد، عدم درک بسیاری از مسئولان، حتی از مقدمات و نه خود اقتصاد مقاومتی است،

برای مثال، برای یک بعد از اقتصاد مقاومتی که به اصطلاح دوستان اقتصاد دانش بنیان است، سازمان بنیاد نخبگان و معاونت علمی و فن آوری ریاست جمهوری متولی شده که متاسفانه علیرغم تمام امیدها، به دست افرادی کم آشنا به مفاهیم اقتصادی و علمی تصمیماتی گرفته می شود و حرفهایی زده می شود که نگرانی زیادی را در طبقه ی دانشی کشور ایجاد می کند.

برای مثال، یک اشتباه فاحش در سیاست گذاری و حمایت از افراد مستعد تجاری - که اصطلاحا استارتاپ ها اطلاق می شود - تمرکز زیاد بر روی فن اوری اطلاعات است و به فراموشی سپردن سایر ارکان دانشی و حوزه های مهم نظیر صنایع سنگین، معادن و پتروشیمی و همچنین کشاورزی و دام پروری.

امروزه بیشتر استارتاپها می خواهند خدماتی را به مشتریان نهایی بدهند و پولی بگیرند و کمتر به نیازهای اصلی کشور پرداخته شده است. در واقع در موجی که در کشور راه افتاده، افراد مغازه هایشان را دارند در فضای مجازی باز می کنند و سعی می کنند از ابزارهای پول سازی در این فضا استفاده کنند و خیلی به دنبال حل مسئله به روش جدید و یا کمک به صنایع برای حل مسائلشان نیستند. این رویکرد به دلیل عدم تحقق مقدمات اقتصاد مقاومتی است.

یکی از مهمترین مقدماتی که برای اقتصاد مقاومتی متصور است، ایجاد زیرساخت های فرهنگی است که در آن، هم مشتریان و هم صاحبان کسب و کار بدانند که باید از منابعی که دارند برای ارزش افرینی در این فضا استفاده کنند و نه صرفا مجازی سازی تجارت.

مقدمه دیگر، توسعه مراکزی است که بتوانند تحلیل های دقیق از عملکرد کسب و کار ارائه دهند و به اصطلاح مشاوره کسب و کار بدهند. در واقع بسیاری از صاحبان کسب و کار فرصتی برای چکش کاری ایده های خود نداشته اند و کسی نبوده که چکش کاری انجام دهد. به همین دلیل، کسب و کارهای زیادی طبق مدل اولیه شکست می خورند و یا در صورت بقا، کسب و کار خود را تغییر داده اند.

نکته ی دیگر، نگاه رقابتی به این موضوع است که هر کس هر ایده ای داشت می تواند خود یک کسب و کار را آغاز کند. در صورتی که شروع کسب و کار اصلا ساده نیست و اتفاقا ترجیح دارد تا افراد قبل از ایجاد کسب و کار خودشان، در کسب و کارهای دیگران به خوبی کار کنند و تجربه بیاندوزند تا در زمان استقلال، تجربه کافی برای رویایی با مسائل را داشته باشند.

ایراد دیگر نیز توجه زیاد به ایده و توجه بسیار کمتر به مشتری و همچنین دینامیک بازارها است.

و ایرادات دیگری که ریشه های فرهنگی داشته و ناشی از عدم آموزش صحیح و روشن مفاهیم و ویژگی های کسب و کار به مستعدین و صاحبان ایده است.

امید است صدا و سیما و دانشگاه به عنوان سازمان های مسئول در این زمینه بیشتر به وظایف خود توجه نشان دهند و با دقت و توجه کافی، به مسئولیت خود بپردازند

یا علی

اهمیت 22 بهمن در چیست ؟

سلام دوستان

در آستانه ی 22 بهمن هستیم، این روز بزرگ و یوم الله رو به همه مردم انقلابی ایران تبریک عرض می کنم،

انشاالله خداوند متعال این مردم فجرآفرین را تا رسیدن به اهداف عالیه ی انقلاب مورد حمایت قرار بدهد،

آنچه من رو بر آن داشت تا در مورد اهمیت حضور در راهپیمایی امسال 22 بهمن بنویسم، اهمیت بالای این روز و البته دعوت مهمی است که مقام معظم رهبری در مورد راه پیمایی در این روز داشته اندف

دوستان امروز ما در شرایط حساسی برای کشور هستیم که خطر را بیش از هر زمانی نزدیک کرده است،

در عین اینکه از نظر نظامی از هر زمان دیگری بالاتر هستیم، اما استیصال دشمنان خارجی امروز از هر روز دیگری بیشتر است و این استیصال سطح خطرپذیری دشمن را بیشتر کرده و آنها را برای ضربه زدن به ایران به هر قیمتی را بیشتر اماده کرده است،

آنها می دانند که ممکن است حمله به ایران و وارد جنگ شدن با ایران منجر به پایان تمدن آنها شود، اما می دانند که درگیر نشدن با ایران نیز باعث اقتدار و توانمندی روزافزون ایران می شود که این هم برای انها قابل تحمل نیست و در نهایت به پایان انها می شود، لذا حمله به ایران در این شرایط از زمان دیگری محتمل تر است،

از طرف دیگر، امروز برخی از حاکمان و یران کشور به شکل غیرقابل تصوری به دشمن نزدیک شده اند، به گفته ی برخی، آنها از سالها پیش در نظام اسلامی نفوذ کرده اند تا امروز کارکردهای خود را انجام دهند، آنها فلج سازی کشور از درون را پیگیری می کنند و گویا اصلا برنامه ای هم برای کنترل آنها از سوی قوه قضاییه وجود ندارد، این افراد، خود احتمال جنگ را افزایش داده و با وادادگی خود، اعتماد به نفس دشمن را افزایش داده اند، و آنها را برای حمله به ایران حریص تر می کنند،

فردا مهمترین 22 بهمنی است که قرار است برگزار شود.

22 بهمن سال 1395 روزی است که نحوه شرکت مردم هم برای خناسان داخلی و هم برای دشمنان خارجی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و محاسبه خواهد شد،

خناسان فردا متوجه می شوند که با چه مردمی در افتاده اند، آنها متوجه می شوند که دریای مردم چه انتظاری دارد و چه اراده ای برای تکمیل مسیر انقلاب،

فردا روزی است که یک سال آینده و شاید بیشتر از آن را تعیین تکلیف کند و ما با حضور خود در راهپیمایی فردا، هم تجدید بیعت با رهبر انقلاب خواهیم کرد و هم مشتی به دهان یاوه گویان خارجی و خناسان داخلی خواهیم زد و مجددا فریاد می زنیم :

مرگ بر آمریکا،

مرگ بر ضد ولایت فقیه،

فردا چند ساعتی فرصت دارید تا در حین راهپیمایی و شعار دادن، در مورد وظایف و مسئولیتهایتان در مورد انقلاب و کشور بیشتر فکر کنید

به امید دیدار شما عزیزان در راهپیمایی فردا

یا علی

فرمان ترامپ و کسانی که فریب گرین کارت خوردند

سلام دوستان

چند روز پیش رئیس جمهور جدید آمریکا فرمانی برای منع ورود 7 کشور تروریست ( در واقع ایران ) به آمریکا صادر کرد که بازخوردهای زیادی هم در داخل آمریکا و هم در ایران داشت

از نظر ناظر بیرونی، تصمیم آمریکا برای منع ورود اتباع 7 کشور، شروع یک برنامه جدید عمومی برای مدیریت مهاجران است، وعده ای که ترامپ داده بود و همین وعده ها باعث ریاست جمهوری او شد، به جای اینکه او را دیوانه قلمداد کنیم باید بابت اینکه دارد به وعده هایش عمل می کند او را دارای خصلت وفای به عهد بدانیم و او را در مقابل کسانی قرار بدهیم که با فریب ملت آمدند و با وعده های سر خرمن رئیس جمهور شدند و برجام، این نوزاد عجیب الخلقه را امروز نتیجه عملکرد مردم می داند.

در یک جمله، آمریکا برای بقای خودش و اجرای سیاستهای توسعه ای خود تصمیمی گرفته و هیچ ایرانی ای نمی تواند ادعایی در مورد کشور آمریکا داشته باشد، کشوری که امروز 40 سال مردمش در حال دادن شعار مرگ بر آمریکا هستند، پس ایراد گرفتن به آمریکا در این مورد خطاست،

اما در ایران، برعکس آمریکا، هیچ اقدام مناسبی در مواجهه با محدودیت اعمالی آمریکا نکرده است،

رئیس جمهور که باز حرفهای لطیف و احساسی برای آمریکا زده که همانا خود کم بینی او را در برابر غرب نشان می دهد، البته این اولین بارش نیست، آخرین بارش هم نخواهد بود،

وزارت خارجه و در راس آن وزیر امور خارجه هم که به آمریکا کار بدی کرده است، خیلی بدی ، اکتفا کرده که البته هیچ نمودی در اقدامات متقابل نداشته و فقط آقای ظریف به هموطنان فرموده اند که آغوش ما برای شما باز است، ممنون آقای ظریف

مجلس هم اقای لاریجانی باز جمله سازی کرده و عبارت های دو پهلویی گفته که معلوم نیست بر علیه آمریکا بوده یا له آمریکا،

و واقعیت این است که نباید هم از این حاکمیت  انتظار رفتار متقابل داشت، چون فرزندان و نزدیکان بسیاری از این حاکمان در آمریکا هستند و با توجه به رفتارهای غیرقابل پیش بینی ترامپ، ممکن است یک حرف کج اینان باعث دیپورت عزیزانشان شود و این در تضاد کامل با مجموعه رفتارهای خیانت آمیزی است که تا به امروز برای به دست آوردن دل غرب داشته اند، است

دوستان، اقدام ترامپ، مجددا واقعیت حاکمیت ذلیل و خوار شده را برای مردم نشان داد و بار دیگر به مردم گوشزد کرد که وقتی با چشمان بسته در انتخابات حضور پیدا می کنند، باید هم چنین بزدلانی بر سر آنها حکومت کنند و امورات مردم را به دست بگیرند،

امیدوارم این اتفاقات باعث شود بالاخره بیدار شویم و ساده لوحی مان را کنار بگذاریم،

یا علی

حجت بر جوانان مومن انقلابی تمام است

سلام دوستان

امروز بعد از حدود 45 روز فرصتی دست داد تا در مورد یک موضوع مهم که در پیام مقام معظم رهبری به انجمن دانشجویان مسلمان در اروپا ارسال شد، صحبت شود،

ایشان در آن پیام تاریخی فرموده اند که جوانان برای ورود به جهاد گسترده ی فرهنگی، اقتصادی، نظامی باید وارد کار شوند و این عبارت که ایشان به صراحت فرموده اند حجت بر شما تمام است به معنای حساسیت بالای شرایط است

امروز جوانان وظیفه ی سنگینی به عهده دارند،

جوانان باید منادیان عدالت باشند، مطالبه گران عدالت باشند،

جوانان باید در مسیر علم آموزی و عمل به علم روز و شب نشناسند،

جوانان باید با رویکرد انقلابی و صریح و سریع وضعیت اقتصادی را به شکلی که با عنوان اقتصاد مقاومتی شناخته شده، تغییر دهند و ساختار لیبرالی و امپریالیستی در اقتصاد ایران را تغییر دهند،

جوانان باید جلوی پیشرفت لاابالی گری در جامعه را بگیرند و قدرت برتر در شکل دهی به وضعیت جامعه را داشته باشند

وقتی به کسی می گویند حجت بر شما تمام است، یعنی دیگر به شما نمی گویند بیا، اگر آمدی آمدی، و اگر نیامدی دیگر فرصتی به شما داده نخواهد شد،

در این شرایط جامعه و منطقه، گفتن چنین حرفی معنای زیادی دارد و البته زمان زیادی هم برای لبیک گفتن به این پیام وجود ندارد،

لبیک یا سید علی

وقتی لبهای منتقدین بوسیده می شود

سلام دوستان

وقت به خیر

چند وقتی است که برنامه ی ثریا به دلیل انتقادات تند به دولت در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی، بهداشت و درمان و ... تحت فشار شدید قرار گرفته و همانند برنامه هسته ای و فضایی و ... تعطیل شده است

در آخرین برنامه های ثریا بود که با حضور وزیر بهداشت و پاسخ گویی از جنس دولت راستگویان، اندک آبروی این دولت نیز به باد رفت و آنها برای انتقام از این وضعیت، فشارهای جدی به صدا و سیما آوردند و همین باعث شد که امروز چیزی به نام برنامه ی ثریا نداشته باشیم،

البته اگر هم ثریا مجددا ادامه پیدا کرد بدانید که یک برنامه ی ثریای عقیم شده بیشتر نخواهد بود که البته این هم از تخصصهای دولت راستگویان است

گویا جناب وزیر اطلاعات برای بوسیدن لبهای منتقدان اراده ی جدی داشته و باید منتظر سایر اقدامات شدید اللحن دولت برای برخورد با مخالفان بود،

هر چند تعداد و گستره ی مخالفان دولت بیش از این است که بتوان آنها را با این گونه اقدامات مهار کرد

و الله اعلم

یا علی

حادثه ی ساختمان پلاسکو، زنگ خطری بزرگ برای تهران

سلام دوستان

امروز متاسفانه ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری طعمه ی آتش شد و پس از چند ساعت تلاش آتش نشانان شجاع و فداکار، در نهایت به دلیل قدیمی بودن ساختمان و مجموعه انفجاراتی که اتفاق افتاد، فرو ریخت و به تلی از آهن و سیمان مبدل شد

این ساختمان یکی از اصلی ترین مراکز فروش و تولید البسه بود و ارزش تقریبی تنها لباسهای موجود در آن ساختمان بیش از 600 میلیارد تومان تخمین زده شده است و این به معنای ارزش بالای تجاری این حادثه می باشد

با رخ دادن این اتفاق، چند نکته ی مهم مطرح می شود،

اول اینکه چه کسی و یا کسانی مسببان اصلی چنین حوادثی هستند و در نهایت چه کسانی باید مسئولیت جبران خسارات وارده را بپذیرند

دوم اینکه در برخورد با حادثه ی پیش امده عملکرد دستگاهها و سازمان ها و همچنین مردم چگونه بود

سوم اینکه چکار باید کرد که ایناتفاق دیگر نیافتد و یا لااقل با هزینه ی کمتری قابل مدیریت شدن باشد

در مورد موضوع اول، متاسفانه به سرعت جناح های سیاسی مختلف به مقصر جلوه دادن طرف مقابل پرداختند و موج حمله به قالیباف شهردار تهران بیشترین وزن را به خود اختصاص داد، البته شورای شهر، آتش نشانی، وزارت کشور و همچنین وزارت کار و بهداشت نیز مورد نقد قرار گرفتند که البته تمام این دستگاهها کوتاهی هایی داشته اند و تجمیع تمام این کوتاهی ها در شرایط بحران به فاجعه ای که اتفاق افتاد ختم می شود. یافتن مقصران و مسئولین اصلی را به صاحبان فن می سپاریم و صرفا به کسانی که دنبال بهره برداری سیاسی از این فاجعه هستند خسته نباشید می گوییم و از خداوند متعال، هدایت این دسته را خواستاریم،

در مورد موضوع دوم، بدترین عملکرد را مردم داشتند، مردمی که با ایجاد ازدحام بسیار زیاد که مانع امدادرسانی شده بود، شرایط را برای رقم زدن این فاجعه هموار کرد، نشان دادند که هیچ آموزشی ندیده اند و هیچ فرهنگ سازی ای نشده است. متاسفانه با توسعه فن اوری های ارتباطی نیز، مردم به صورت دیوانه واری رفتارهای خودپرستانه انجام می دهند و برای مثال با عکس یادگاری گرفتن در محل حادثه، حضور خود و سهیم بودن در وقوع فاجعه را ثبت و پخش کردند. شاید بتوان تمام حاضرین در آن معرکه را به عنوان دامن زنندگان به فاجعه معرفی کرد و این انحطاط اخلاقی و اجتماعی اجتماع را نشان می دهد.

البته این فاجعه کم کاری های مختلفی را در دستگاههای مختلف، از آتش نشانی، شهرداری، وزارت کار، سازمان های نظارت ایمنی، شورای شهر، نیروی انتظامی، مراکز امدادی و همچنین سازمانهای دولتی نشان می دهد. شما دانشگاهها، مراکز آموزشی و صدا و سیما را نیز در سطح دوم کم کارها قرار بدهید که نتوانسته اند به متهمان اصلی این فاجعه یاری مناسب بدهند. در مجموع نشان داده شد که مدیران ستادهای بحران اصلا کارامدی ندارند.

آنچه انسان را نگران می کند، این نکته است که اگر خدای نکرده یک زلزله ی متوسط در تهران اتفاق بیافتد، با این سطح از آمادگی، احتمالا همه ی ساکنان شهر و هر کسی که برای یاری رساندن به ساکنان وارد شهر بشود نیز جان خود را از دست خواهد داد و مردم نیز به بدترین شکل ممکن با شرایط مواجه خواهند شد و اگر به سرعت، اموزشها و بسترسازی ها انجام نشود، باید زلزله در تهران را پایان تهران و حتی پایان ایران دانست،

خدا به همه ی ما رحم کند،

یا علی