سلام دوستان
امروز می خواهم در مورد یک اتفاق نه چندان جدید اما مشغول کننده صحبت کنم،
احتمالا اگر تلفن همراه هوشمند داشته باشید، یک یا چند نرم افزار پیام رسان نظیر تلگرام، واتس اپ، وایبر یا ... را بر روی آن نصب کرده اید و حداقل تجربه استفاده از این نرم افزارهای تلفن همراه را دارید.
ظرفیتهای فوق العاده این ابزار ارتباطی باعث شده تا افراد مختلف برای تامین منافع خود، از این ظرفیت و بستر ارتباطی آماده و ارزان استفاده کنند.
با نزدیک شدن به ایام انتخابات، چنین ابزارهایی رنگ و بوی سیاسی نیز به خود می گیرند. حال بهانه برای ورود به موضوع می تواند بهانه ای مثل مصادیق محتوای مجرمانه باشد، بهانه ای که البته بی دلیل نیست اما اتفاق تازه ای در شبکه های پیام رسان و شبکه های اجتماعی نیست.
خیلی از کارشناسان در توصیف کارکردهای شبکه های ارتباطی و اجتماعی، به همین نکته اکتفا می کنند که این ابزارها، شمشیرهای دولبه هستند، یعنی هم منفعت دارند و هم ضرر، البته این را هم می گویند که باید جوری از این ابزارها استفاده کرد که امکان استفاده از منفعتش باشد، اما ضررش شامل حال ما نشود !
حال از کارشناس عزیز می پرسم چگونه ؟
تا جایی که ما در اسلام دیدیم، خداوند چیزهایی مثل شراب و قمار را گرچه هم منفعت داشتند و هم ضرر، اما به خاطر ضررش آن را حرام کردند. حالا سوال از کارشناسان علوم ارتباطی و احیانا علمای دین این سوال را می پرسم که حالا شما بگویید آیا می توان شبکه های ارتباطی را به گونه ای اصلاح کرد که ضررش شامل حال ما نشود ؟ یا باید کلا حرام شود ؟ یا همین جوری قبولش کنیم و بگوییم انشاالله خیر است و جوانان ما خودشان چشم و دل پاک هستند ؟
چون جواب این عزیزان را می دانم، چند نکته عرض می کنم شاید به درد ایشان و دیگر مسئولانی که تعدد مسئولیتها، فشار زیادی به آنها وارد کرده بخورد :
1- اساس فلسفه شبکه های ارتباطی بر آزادی بی قید و شرط برای همه مشترکین است، البته تا جایی است که منافع ایجاد کنندگان آن به خطر نیافتد ! پس اگر از دیدگاه حاکمیتی به موضوع نگاه شود، هدف کنترل ارتباطات انسانی به کمک توسعه یک مدیوم کنترل شده است. مطمئنا اگر محتوای تبادل شونده به ضرر ایجاد کنندگان آن باشد، قید خیر آن را می زنند و آن را حرام می کنند و جمعش می کنند و به کسی هم نیاز نیست پاسخ بدهند چون مال خودشان بوده ! اما اگر هدف تبادل محتوای مستهجن باشد، نه تنها ایرادی ندارد، بلکه تلاش می کنند تا سرعت و کیفیت انتقال نیز افزایش یابد، پس خودتان تصور کنید ایجاد کنندگان این شبکه ها چه برنامه ای دارند !!!
2- در اسلام ارتباط بین افراد غیر همجنس به دلایل مختلف محدود شده است. حال اگر یک ابزار باشد که زمینه را برای افزایش ارتباط بین جنس مخالف به وجود بیاورد، قطعا آسیب زا است. هیچ رقمه هم امکان کنترل وجود ندارد، طرح بحث جنبه داشتن افراد هم در این موضوع کاملا احمقانه و مسخره است. حال یک ابزاری به وجود امده که به راحتی می توانید به اطلاعات یک نفر از جنس مخالف دست پیدا کنید، لابد شیطان هم نشسته و تنها نگاه می کند ...
3- در شبکه های ارتباطی، افراد خواسته یا ناخواسته حجم زیادی از اطلاعات خود را به اشتراک می گذارند، هیچ کنترلی هم بر روی دسترسی دیگران به این اطلاعات وجود ندارد ( طبق همان فلسفه آزادی ... ) پس نباید انتظار داشته باشید حریم خصوصی در این دنیا معنا داشته باشد ...
4- خود من شخصا از این بستر برای انتقال پیام و اطلاعات به صورت مکالمه خصوصی با نزدیکانم استفاده می کنم اما نه در گروهی عضو می شوم و نه اجازه افزودن من به هیچ گروهی را می دهم، در مورد خسارت های این نوع شبکه ها، در نوشته آیا جوانان به میهن خود عرق دارند بیشتر به طرح موضوع پرداخته ام، اما بدانید که این کارکرد که برای من مفید است، نیازی به چنین شبکه های ارتباطی پیچیده و عمومی ندارد ...
امیدوارم خداوند به ما عقل و شعور کافی بدهد که بد را از خوب تشخیص بدهیم ...
انشاالله
