سلام دوستان
امروز می خواهم در مورد یک اتفاق نه چندان جدید اما مشغول کننده صحبت کنم،
احتمالا اگر تلفن همراه هوشمند داشته باشید، یک یا چند نرم افزار پیام رسان نظیر تلگرام، واتس اپ، وایبر یا ... را بر روی آن نصب کرده اید و حداقل تجربه استفاده از این نرم افزارهای تلفن همراه را دارید.
ظرفیتهای فوق العاده این ابزار ارتباطی باعث شده تا افراد مختلف برای تامین منافع خود، از این ظرفیت و بستر ارتباطی آماده و ارزان استفاده کنند.
با نزدیک شدن به ایام انتخابات، چنین ابزارهایی رنگ و بوی سیاسی نیز به خود می گیرند. حال بهانه برای ورود به موضوع می تواند بهانه ای مثل مصادیق محتوای مجرمانه باشد، بهانه ای که البته بی دلیل نیست اما اتفاق تازه ای در شبکه های پیام رسان و شبکه های اجتماعی نیست.
خیلی از کارشناسان در توصیف کارکردهای شبکه های ارتباطی و اجتماعی، به همین نکته اکتفا می کنند که این ابزارها، شمشیرهای دولبه هستند، یعنی هم منفعت دارند و هم ضرر، البته این را هم می گویند که باید جوری از این ابزارها استفاده کرد که امکان استفاده از منفعتش باشد، اما ضررش شامل حال ما نشود !
حال از کارشناس عزیز می پرسم چگونه ؟
تا جایی که ما در اسلام دیدیم، خداوند چیزهایی مثل شراب و قمار را گرچه هم منفعت داشتند و هم ضرر، اما به خاطر ضررش آن را حرام کردند. حالا سوال از کارشناسان علوم ارتباطی و احیانا علمای دین این سوال را می پرسم که حالا شما بگویید آیا می توان شبکه های ارتباطی را به گونه ای اصلاح کرد که ضررش شامل حال ما نشود ؟ یا باید کلا حرام شود ؟ یا همین جوری قبولش کنیم و بگوییم انشاالله خیر است و جوانان ما خودشان چشم و دل پاک هستند ؟